Ostatnio dodane

  • Tłuszcze
  • Produkty roślinne
  • Mąka
  • Dodatki technologiczne
  • Mąka pszenna
  • Woda
  • Drożdże
  • Sól
  • Sprzęt
  • Metoda 5 fazowa
  • Zakwas pszenny
  • Zakwas żytni
  • Metoda 3 fazowa
  • Metoda 2 fazowa
  • Chleb pszenny
  • Chleb pszenny na zaczynie

Pieczywo żytnie

  • Żytni razowy na miodzie
  • Żytni razowy
  • Badanie kwasowości

Chleb jurajski

Źródło:Ministerstwo Rozwoju Rolnictwa i Wsi

Wygląd:

Na zewnętrznej skórce widoczne są odgniecione od koszyczka ślady – dyskretne paski i ukośne nacięcia. Po upieczeniu na wierzchniej górnej skórce pozostaje charakterystyczna dla tego chleba cienka warstwa mąki. W przekroju widoczny miąższ otoczony cienką brązową skórką.

Kształt:

Chleb podłużny, zwężający się przy piętce.

Wielkość:

Waga 1500 g, długość 70 cm.

Konsystencja:

Chleb starannie wypieczony, dotyk nie zmienia struktury miękiszu, po naciśnięciu wraca do pierwotnego stanu.

Smak i zapach:

Zapach chleba charakterystyczny dla wypieków produkowanych na kwasie żytnim.

Barwa (zewnętrzna i na przekroju) :

Kolor skórki brązowy, przechodzący często do ciemnobrązowego z dyskretną posypką z żytniej mąki na wierzchu.

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:

Chleb jurajski pieczony jest od początku lat 20-tych XX wieku według specjalnej receptury, która odpowiada za niepowtarzalny smak chleba i jest zakorzeniona w tradycji społeczności. Zmiany, jakie nastąpiły od początku jego produkcji do czasów dzisiejszych, dotyczyły jedynie zastosowania nowoczesnych urządzeń do wypieku. Pieczony był przez gospodynie w gospodarstwach domowych oraz w małych piekarniach, które znajdowały się w kilku wsiach obecnej gminy Klucze, na Jurze Krakowsko–Częstochowskiej (Ryczówku, Rodakach, Kwaśniowie, Chechle, Kluczach). Jak wynika z literatury, początkowo chleb pieczono wyłącznie z mąki żytniej z uwagi na fakt, że na terenach Jury Krakowsko–Częstochowskiej, szczególnie w zachodniej jej części, gleby są słabej klasy. Początkowo mąkę pszenną stosowano do chleba w małych ilościach i to tylko do wypieku świątecznego lub okazjonalnego. Jednak z czasem proporcje w stosowaniu mąki żytniej i pszennej unormowały się. Już od lat 50-tych XX w. stosowano mąkę pszenną. To ona dodaje szlachetności, jak mówią gospodynie i dobrze jest stosować ją w proporcji: sześć części żytniej a cztery części pszennej, wtedy chleb najlepiej smakuje. Mieszkańcy regionu olkuskiego zajmowali się głównie gospodarstwem rolnym. Kobiety poznawały sztukę pieczenia chleba i przekazywały recepturę wypieku młodym dziewczynom. Wychodząca za mąż młoda panna musiała znać zasady pieczenia chleba - był to często warunek zamążpójścia. Mężczyźni zaś zajmowali się gospodarowaniem na polu, a nieliczni trudnili się też rzemiosłem. Pieczenie chleba jako podstawowego pokarmu było więc konieczne, tym bardziej że w tamtym okresie rodziny były liczne, a niedostatek dokuczał większości. Proste metody wypiekania chleba i podstawowe produkty, które były dostępne: mąka, sól, woda, ziemniaki i drożdże, pozwalały na wypiekanie chleba, na który czekała cała rodzina. Gospodynie oprócz wypieku chleba zajmowały się także jego przechowywaniem i rozdzielaniem w rodzinie. Chleb jurajski zachowuje wszystkie proporcje składników, jakie miały zastosowanie w pieczonym chlebie w latach 20-tych, 30-tych i dalszych XX w. Chleb jurajski posiada wyjątkowe walory smakowe i aromatyczne. Dzięki dodatkowi, jakim są płatki ziemniaczane, chleb utrzymuje długo świeżość, nie zawiera konserwantów.